شتری که دم در خانه همه می خوابد!

 

   کسی مژده پیش انـوشیروان آورد کـه شنیـدم فـلان  

دشمـن تـو را، خدای عَـزّ وَ جَلّ برداشـت. گـفـت هیـچ

شنیدی که مرا بگذاشت؟ 

 

اگر بِمرد عدو،جای شادمانی نیست

 

                     که زنـدگـانی مـا نیز جاودانی نیست 

 

سعدی 

 

 

برچسب‌ها: استاد سخن سعدی, انوشیروان, مرگ, دشمن و دوست