در ابیات زیر، ردیـف، قافیه و حروف قافیه را مشخص  

کنید. 

روز نشاط است گه کار نیست / وقت غم و توشه ی انبار نیست

مگوی انده خویش با دشمنان / که لاحول گویند،شادی کنان

دانه و قوتی که در انبان ماست / توشه ی سرمای زمستان ماست

زیّ پدر رفت و خبردار کرد / تا پدرش چاره ی آن کار کرد

اگر سربه سر تن به کشتن دهیم / از آن به که کشور به دشمن دهیم

نمانید ناکنده جایی ز باغ / بگیرید از آن گنج هر جا سراغ

خدا در رنگ و بوی گل نهان است / بهار و باغ و گل از او نشان است

پدرم خم شد و نشست و گریست / ولی ما بغض خویش نشکستیم

یکی کوه بد نامش البرز کوه / به خورشید نزدیک و دور از گروه

سحر بلبل حکایت با صبا کرد / که عشق روی گل با ما چه ها کرد

دید که هنگام زمستان شده / موسم هشیاری مستان شده

چو عضوی به درد آورد روزگار / دگر عضوها را نماند قرار

چون که مهی چند بدین سان گذشت 

                                   گـشـت خریــف و گـه جولان گـذشــت